Over de nieuwe mogelijkheden van Google Earth is al heel wat gepubliceerd. Met name de gedetaileerdere kaarten van de oceaanbodem bevatten een schat aan nieuwe informatie. De mid-oceanische ruggen zijn nu veel beter zichtbaar, evenals troggen.
De detaillering van de oceaanbodem maakte heel wat los bij de speurders naar het legendarische verdwenen eiland Atlantis. Volgens verschillende berichten zou dit stuk oceaanbodem vlakbij Madeira een restant zijn van Atlantis.
Op het officiële Google Blog werd men de geruchten zat en wordt uitgelegd hoe het in werkelijkheid zit. Dat geeft gelijk een mooie aanleiding om dat in de klas te bespreken. Hoe komen die bathymetrische kaarten tot stand en welke vertekeningen geeft dat?
De verklaring die Google geeft voor de "sporen" onderwater is de manier waarop de zeebodem in kaart wordt gebracht. Zonlicht, lasers en andere electromagnetische straling dringt namelijk niet ver genoeg door onder de zeebodem - enkele tientallen meters slechts, op een diepte van gemiddeld meer dan 3 kilometer. Het reliëf op de bodem wordt daarom met geluidsecho's in kaart gebracht. Dat is een langzame, dure en beperkte methode, waardoor slechts een fractie van de zeebodem gemeten is - het oppervlak van Mars is beter te zien via Google dan de zeebodem. Alleen de stukken waar een boot direct overheen vaart zijn zichtbaar - de sporen op de beelden geven dus de route van het schip aan dat de metingen verrichtte. Die wijken ook nog eens af van het omliggende gebied, waardoor de sporen extra opvallen.
Er is nog een andere, grofmazigere manier om de zeebodem te karteren: met sattelieten die het wateroppervlak meten. Bergen onder water zorgen namelijk voor afwijkingen in de hoogte van het zeewater. Op die manier kan een inschatting gemaakt worden van het reliëf van de zeebodem.
Het in kaart brengen van de volledige oceaanbodem (dieper dan 500 meter) met echotechnologie kost ongeveer 2 miljard dollar. Voor een wereldwijd project niet zoveel geld, maar het zal nog even duren.
En Atlantis vinden we er niet mee, omdat dat waarschijnlijk te klein is om op Google Earth terug te vinden. Het stuk zeebodem dat nu voor Atlantis werd aangezien was ongeveer 150 bij 100 kilometer, enige malen groter dan het nabijgelegen eiland Madeira.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten